Zwraca uwagę brak obszaru zarządzania jakością w trzech z omawianych standardów. Jedynie ICB wskazuje na zarządzanie jakością jako jedną z kompetencji. Nie jest jednak tak, że standardy w ogólnie nie zwracają uwagi na jakość.
SPM traktuje struktury portfela, w przeciwieństwie do projektów, jako względnie stałe części organizacji. Dlatego zalicza zarządzanie jakością do zarządzania operacyjnego i zaleca, aby menedżer portfela stosował się rozwiązań stosowanych w organizacji . Standardy jakości, takie jak ISO 9001, traktowane są jako zewnętrzny czynnik, który nie podlega, lecz jest nadrzędny wobec portfela. Stosowanie właściwych rozwiązań w zakresie jakości jest traktowane w obszarze zarządzania ryzykiem jako czynnik pozytywny. Zwraca się wprost uwagę na jakość zarządzania portfelem, jakkolwiek pojęcie to nie jest definiowane . Bieżąca działalność organizacji znacząco różni się od rzeczywistości zarządzania portfelem, stąd proste przeniesienie procedur może się nie sprawdzić. Monitorowanie jakości osiąganej przez komponenty portfela, a także zapewnienie odpowiedniej kompatybilności poziomów jakości pomiędzy różnymi projektami wymaga zastosowania innych rozwiązań organizacyjnych niż w przypadku dążenia do powtarzalnego osiągania określonych parametrów. Dlatego postulat przeniesienia rozwiązań organizacyjnych do portfela niesie za sobą istotne zagrożenia. SPM zwraca uwagę na jakość zarządzania, która w przypadku portfela ma jeszcze większe znaczenie niż w projekcie czy działalności operacyjnej. Dzieje się tak dlatego, że funkcjonowanie portfela opiera się przede wszystkim na działaniach zarządczych, zatem udział jakości wykonania jest nieznaczny.
W standardach MoP oraz ISO 21504 jakość wymieniana jest wyłącznie w odniesieniu do poprawności informacji pozyskiwanych z poszczególnych projektów w celu dokonania oceny postępów portfela . Można zatem przyjąć, że autorzy obu standardów pominęli kwestie zarządzania jakością w portfelu. Jest oczywiste, że zarządzanie portfelem ma bardzo ograniczony wpływ na jakość rezultatów osiąganych przez poszczególne projekty. Jeśli jednak wziąć pod uwagę wymiar jakości zarządzania, to wpływ poprzez chociażby standaryzację i zapewnienie kompatybilności może być znaczący. Dlatego ignorowanie tego obszaru należy uznać za błąd.
Znacznie szerzej kwestię zarządzania jakością traktuje standard ICB. Wyraźnie wydziela on dwa wymiary: jakość procesu oraz jakość rezultatów osiąganych przez komponenty portfela. W pierwszym przypadku odnosi się do formułowania i doskonalenia standardów zarządzania portfelem i poszczególnymi projektami. W drugim zaś do zapewnienia i kontrolowania jakości rezultatów. ICB proponuje, podobnie jak SPM, wykorzystanie metod i technik stosowanych w organizacji, ale jednocześnie zaleca ich dostosowanie do specyfiki portfela. Dlatego zakresem zarządzania jakością w portfelu jest: opracowanie, adaptowanie i doskonalenie standardów, wywoływanie pożądanych zachowań zaangażowanych grup pracowników, opracowanie i wdrażanie planów jakości, stosowanie narzędzi zapewnienia jakości oraz testów. Miernikami pozwalającymi na ocenę prawidłowości postępowania w odniesieniu do zarządzania jakością w portfelu są m.in.: standaryzacja postępowania w poszczególnych programach i projektach, prowadzenie regularnych ocen i działań korygujących, zwiększanie świadomości jakości we wszystkich komponentach portfela, tworzenie procesów związanych z jakością integrujących portfel i jego części .
Zobacz także:
- Portfele projektów w standardach zarządzania projektami
- Zarządzanie jakością w standardach zarządzania portfelami
- Zakres zarządzania jakością w portfelu projektów
Zdjęcie: Free-Photos, Pixabay, PL
- Zaloguj się aby dodawać komentarze